Orucu güzel geçirmenin en iyi yollarından biride tabi ki bol bol kitap okumaktır.Yaz depomu yapmışken yavaş yavaş tüketiyorum kitaplarımı.
Fi'nin daha önce postunu yapmıştım onun hakkındaki görüşlerimi az çok biliyorsunuz ...
Fi'nin 2.kitabı devam kitabı olan Çi bence Fi'den çok çok daha iyiydi ki bence Pi'de ilk iki kitaptan daha iyi olacakmış gibime geliyor umarım biran önce alır okurum çünkü inanılmaz merak ediyorum.
Fi hakkında yüzde elli olumlu yüzde elli de olumsuz yorumlarım vardı ama Çi ...
Bence yüzde yüz çok iyi bir kitaptı.Fi gibi gereksiz uzatılmamış ve felsefeden dine,politikaya hatta siyasete kadar alt mesajlar çok iyi verilmiş her karakter inanılmaz zekice kurgulanmış Kohen'in kalemine bir kez daha aşık oldum diyebilirim.
Biliyorsunuz çok anlatıcılı kitapları pek sevmiyorum çok karmaşık geliyor bana ama ilk defa bir kitabın böyle olmasından zevk aldım diyebilirim.Her karakter ayrı bir kitap misaliydi ...
Tabiki de kitabı okurken beni delirten ve sürekli hayy ayyy ovvv seslerini bana çıkartan tek bi karakter vardı o da Can Manay ! Terzi kendi söküğünü dikemez misali beyni başka bi tarafında olan bir adam kendisi nasıl bir sayko olduğunu bu kitapla daha çok anladık.Çok Spoiler da vermek istemiyorum ama Fi'yi okuyanlar az çok ne demek istediğimi elbette anlayacaklar.
En sevdiğim karakter elbette Bilge idi.Ama bu kitapta daha çok Özge ve Murat Kolhan üzerinde durulmuş Can ve Duru biraz daha arka planda kalmış diyebilirim ama asıl olaylar tabi ki onların çevresinde dönüyor.Kitap yine çok heyecanlı bir kaçma-kovalama şeklinde bitti.
Bu arada ben Can Manay ile Christian Grey'i çok benzetiyorum :D Bilmiyorum neden :D
Grey benzetmesini sen de mi yaptın :)))
YanıtlaSilBenziyorlar özellikle ilk kitapta. Sonradan değişti ama, yada bana öyle geldi...
çi de de bence hala greylik var hatta saplantılı hali iyice iyiden iyiye ortaya çıkmaya başlayınca aha didim bi grey daha :D
YanıtlaSil