Orucumuzu tutabildiğimiz kadar tuttuk,İzmir'e ve Ramazan'a vedamızı edip Amasya'ya büyüklerimizin elini öpmeye geldik !
Amasya ile ilgili daha önce ayrıntılı bir post yaptığım için blogta bu sene içinde ayrı bir post yapmayacağım ama YouTube kanalım için çekimler yapıyorum ...
Mücella kitabını okumayı Amasya'ya bıraktım.Çünkü eski dönemleri analatan bir kitap.Anneannemin naftalin kokan evinde okumak bana daha cazip geldi.Daha gerçekçi daha bizden bir hikayeye büründü Mücella ...
Aslında zaten yazarın bir tanıdığının gerçek hikayesi Mücella.
"Evde kalan" aslında daha çok hayatı boyunca evlenmeyen ve mahallesinde "abla" olarak kabul edilen ve hayatı boyunca bence kendi hayatını acısıyla tatlısıyla yaşamayıp sadece çevresinin hayatlarına seyirci kalan nötr bir insanın hayatını anlatıyor.1920-70 yılları arasında geçiyor.
Ahım şahım olağanüstü bir hikaye değil elbette.Olay örgüleri çok sade,çok bizden ... Ayrıca benim Bekiroğlu'dan okuduğum ilk roman.Ve kalemine resmen bayıldım ! Harika bir dönem tasviri yapılmıştı.O dönemi ruhumda yaşadım hissettim resmen.
Dili oldukça ağırdı ve ağdalıydı maalesef.Başta "bu dönemde eski dönem hikayesi yazsan bile bence akıcı bir dil kullanmak gerek" diye düşünüyordum ama okudukça alıştım kitaba sonlarına doğru "böyle daha iyi olmuş ya " demeye başladım.Osmanlıca sözcükler çok fazlaydı biraz anlamak için sözcük hazinesine sahip olmak lazım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder