Daha önce "Yok Yer" ve "Yıldız Tozu" kitaplarını okuyup dilini ve tarzını çok beğendiğim Gaiman'dan bir kitap daha okumak istedim.Gaiman'nın kitaplarını ülkemizde son zamanlarda bulabilmek oldukça zor bir hale geldi.Ben de tesadüfen kütüphanede karşılaşınca alıp okumak istedim.Gaiman genelde masalsı,gerilim ve fantastik bir tarzda yazıyor (benim en sevdiğim tarzlar).Bu kitabını diğer 2 kitabına oranla biraz daha düşük tempolu ve vasat buldum açıkçası ama yine de o mistik büyülü dünya beni her zaman kendine çekmeyi başardığı için kısa bir süre de okuyup bitebilecek bir akıcılığa sahipti.
Bir kelebeğin kanatları kadar narin ve hüzünlü.
Karanlıktaki bir bıçak kadar tehditkâr ve korku verici.
Neil Gaiman, sarsıcı eseri Yolun Sonundaki Okyanus'ta, insanı insan yapan tüm duyguları ortaya çıkarmakla kalmayıp, okurlarını onları çevreleyen karanlıklardan korunmaları için geçmişin sığınağına davet ediyor.
Hikâye, kahramanımızın çocukluğuna dönmesi ve evinin yanındaki gölün aslında bir okyanus olduğunu iddia eden Lettie Hempstock'a dair anılarının canlanmasıyla başlıyor. Bu andan sonra; küçük bir çocuğun fazlasıyla ürkütücü, garip ve tehlikelerle dolu geçmişine doğru bir kapı açılıyor.
Artık, yolun sonunda neyle karşılaşacağını kahramanımız da bilmiyor…
(Tanıtım Bülteninden)
Neil Gaıman hiç okumadım. Fantastik severler için güzel bir kitaba benziyor. Paylaşım için teşekkürler.
YanıtlaSilyeni aldım henüz okuyamadım..
YanıtlaSil