Herkese merhabalar efenim,
Korku sinemasında “lanetli ev” temasını seviyorsanız ama klişelerden biraz daha uzak, atmosferi güçlü filmler arıyorsanız The Devil’s Candy (2015) tam size göre. Sean Byrne imzalı bu film, heavy metal müzikle şeytani öğeleri bir araya getirerek klasik korku anlatısına karanlık ve rahatsız edici bir tat katıyor.
Film, ressam olan Jesse, eşi Astrid ve küçük kızları Zooey’in, Texas’ta geniş ama geçmişi karanlık bir eve taşınmasıyla başlar. İlk bakışta ev, aile için yeni bir başlangıç anlamına gelir. Ancak Jesse’nin evde geçirdiği zaman arttıkça davranışları değişmeye başlar. İçinde bastırdığı öfke, tuvale ve gitara yansırken; evin geçmişinde yaşanan korkunç olaylar yavaş yavaş gün yüzüne çıkar.
Evin önceki sahibi Ray Smilie’nin işlediği vahşi cinayetler ve şeytani ritüeller, bu ailenin kaderiyle tehlikeli bir biçimde kesişir. Jesse, farkında olmadan karanlık bir gücün etkisi altına girerken; Astrid ve Zooey için ev artık sadece huzursuz edici değil, ölümcül bir mekâna dönüşür.
The Devil’s Candy, yüksek sesle bağıran bir korku filmi değil; yavaş yavaş içinize işleyen, rahatsız edici bir deneyim sunuyor. Şeytanın varlığını ani sahnelerle değil, müzikle, bakışlarla ve sessizlikle hissettiren bu film, 2010’lar korku sinemasında kendine özgü bir yere sahip. Karanlık, sert ve huzursuz edici… Tam anlamıyla şeytanın fısıldadığı bir hikâye.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder