İşte If I Stay böyle bir filmdi.Bu bütün duyguları bana hissettiren,kendi hayatımı sorgulatan.Kendime sahip olduğum için bir kez daha Allah'a şükrettim.Hayat öyle bir şey ki ölmekle kalmak arasında.Neden insanlar hep ölmeyecekmiş gibi yaşıyor? Neden yapmak istedikleri hep içinde kalıyor ya da kendini bulamayıp yanlış yönlere sapıyor,ordan oraya savruluyor.
Bu hikaye öyle bir hikaye ki.Bir anda dünyanın en mutlu kişisiyken bir anda bir hiç olabiliyorsunuz.Bir anda dünyanın en mutlu ailesine sahip hissederken anlık bir kazayla o aile elinizden kaybolup gidiyor.Bir an dünyanın en mutlu aşkına sahip olduğunuzu zannederken bir anda yıkılıyorsunuz aranıza,aklınıza bir şeyler giriyor.Aynaya bakatığınızda kendinizi dünyanın en güzeli,en iyisi sayabiliyorken bir anda en çirkini,en kötüsü olarak görebiliyorsunuz.Hayat basit bir diyalektikten ibaret aslında.Her şey anlık,sonrası var mı yok mu bilemezsiniz.Hepimiz geleceğe dair planlar kuruyoruz.Ders çalışıyoruz,para kazanıyoruz,evleniyoruz.Bazı şeyler bizim seçimimiz olmuyor.Ona bir diyeceğim yok elbette.Kime aşık olacağınızı ya da ailenizi seçemiyorsunuz.Ama bunların yanında elinizde olacak o kadar çok şey var ki.Seçicek mesleğiniz,arkadaşlarınız,söylediğiniz ya da söyleyemediğiniz sözler.Bu hayat sizin hayatınız unutmayın ! Sadece içinizden geleni yapın,söyleyin ! Sonucunda çok mutlu da olabilirsiniz derbeder de olabiirsiniz.Peki ne kaybedersiniz ? Şimdi dışarı çıktıntan sonra size araba çarpmayacağının garantisi var mı? Öldükten sonra içinizde bir sürü şey kalıcak keşke demenin bir anlamı var mı ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder