Gerilim Filmi : The Devil's Candy

 Herkese merhabalar efenim,

Korku sinemasında “lanetli ev” temasını seviyorsanız ama klişelerden biraz daha uzak, atmosferi güçlü filmler arıyorsanız The Devil’s Candy (2015) tam size göre. Sean Byrne imzalı bu film, heavy metal müzikle şeytani öğeleri bir araya getirerek klasik korku anlatısına karanlık ve rahatsız edici bir tat katıyor.

Film, ressam olan Jesse, eşi Astrid ve küçük kızları Zooey’in, Texas’ta geniş ama geçmişi karanlık bir eve taşınmasıyla başlar. İlk bakışta ev, aile için yeni bir başlangıç anlamına gelir. Ancak Jesse’nin evde geçirdiği zaman arttıkça davranışları değişmeye başlar. İçinde bastırdığı öfke, tuvale ve gitara yansırken; evin geçmişinde yaşanan korkunç olaylar yavaş yavaş gün yüzüne çıkar.

Evin önceki sahibi Ray Smilie’nin işlediği vahşi cinayetler ve şeytani ritüeller, bu ailenin kaderiyle tehlikeli bir biçimde kesişir. Jesse, farkında olmadan karanlık bir gücün etkisi altına girerken; Astrid ve Zooey için ev artık sadece huzursuz edici değil, ölümcül bir mekâna dönüşür.

The Devil’s Candy, yüksek sesle bağıran bir korku filmi değil; yavaş yavaş içinize işleyen, rahatsız edici bir deneyim sunuyor. Şeytanın varlığını ani sahnelerle değil, müzikle, bakışlarla ve sessizlikle hissettiren bu film, 2010’lar korku sinemasında kendine özgü bir yere sahip. Karanlık, sert ve huzursuz edici… Tam anlamıyla şeytanın fısıldadığı bir hikâye.

Gerilim Filmi : We Are Still Here

 Herkese merhabalar efenim,

Kışın ortasında, karla kaplı ıssız bir kasaba… Yeni bir başlangıç yapmaya çalışan bir aile… Ve evin duvarlarına sinmiş uğursuz bir sır. We Are Still Here, modern korku sinemasının düşük bütçeyle yüksek gerilim yaratma konusundaki en başarılı örneklerinden biri olarak 2015’te dikkat çekmiş ve türün meraklılarından tam not almış bir yapım. Hem atmosferi hem de sürprizli hikayesiyle özellikle “perili ev” temasını sevenler için gerçek bir keşif.

Film, oğullarını kaybettikten sonra acılarını biraz olsun hafifletmek için New England kırsalındaki eski bir eve taşınan Anne ve Paul çiftini takip ediyor. Ancak taşındıkları ev, geçmişinde büyük bir trajedi taşıyor ve bu trajedinin yankıları hâlâ sürüyor.

Anne, evde oğullarının ruhunun var olduğuna inanırken, kasaba halkının sakladığı karanlık bir gerçek de yavaş yavaş yüzeye çıkıyor.

We Are Still Here, ağır atmosferi, kasvetli mekân kullanımı ve güçlü korku öğeleriyle tür içinde özgün duran bir yapım. Eğer jump scare yerine atmosferik gerilimden hoşlanıyorsanız, bu film tam size göre.

Romantik Film : My Secret Santa

 Herkese merhabalar efenim,

Netflix’te yayınlanan Noel Annem (orijinal adıyla My Secret Santa), yılbaşı ruhunu iliklerinize kadar hissettiren, içinizi ısıtan romantik komedilerden biri. Kar, ışıklar, aile buluşmaları ve küçük mucizelerle süslü bu film, hem aile teması hem de gizemli hediyeleşme konseptiyle keyifli bir seyir sunuyor.

Film, uzun süredir kızıyla gergin bir ilişkisi olan genç bir kadının, yılbaşı döneminde kızıyla yeniden bağ kurmaya çalışmasını konu alıyor.

Noel ruhu etrafa yayılırken, kahramanımız annesinin gizlice yaptığı “Secret Santa” jestlerini fark eder ve bu hediyelerin ardındaki hikâyeyi keşfederken hem ailesiyle olan bağını hem de kendi iç dünyasını yeniden şekillendirir.

Aile sıcaklığı, geçmiş kırgınlıklar ve yılbaşı mucizeleri bir araya gelince ortaya hem hüzünlü hem de kalbinizi sıcacık bırakacak bir hikâye çıkıyor.

Noel Annem, yılbaşı döneminde sizi içine çeken, aile bağlarıyla sarıp sarmalayan, sonu yüzünüzde sıcak bir gülümseme bırakan keyifli bir Netflix filmi.

Eğer hem duygusal hem de pozitif hissettiren bir hikâye arıyorsanız, izleme listenize mutlaka ekleyin.

Gizem Filmi : Los renglones torcidos de Dios

 Herkese merhabalar efenim,

Los renglones torcidos de Dios (Tanrı’nın Çarpık Çizgileri), İspanyol yazar Torcuato Luca de Tena’nın çok satan romanından uyarlanan, psikolojik gerilim türünde iz bırakan bir film. 2022 yapımı bu etkileyici yapım, izleyiciyi akıl sağlığı, gerçeklik algısı ve insan zihninin karanlık kıvrımlarında dolaştıran bir yolculuğa çıkarıyor. Film hem atmosferi hem de sürükleyici kurgusuyla “kime güvenebilirim?” sorusunu sürekli canlı tutuyor.

Hikâye, özel dedektif Alice Gould’un bir akıl hastanesine tıbbi gözlem amacıyla gönüllü olarak girmesiyle başlıyor. Resmî hikâyesine göre Alice, bir cinayeti araştırmak ve gerçek suçluyu bulmak için içeriden bilgi toplamaya çalışıyor. Fakat zaman ilerledikçe hastane doktorları ve çalışanlar, onun aslında sanrıların ortasında yaşayan, paranoid eğilimleri olan bir hasta olduğunu öne sürüyor.

Los renglones torcidos de Dios, psikolojik gerilim türünü sevenler için tam bir ziyafet.

Hem kurgusu hem de atmosferiyle sizi sürekli tetikte tutan, akıl hastanesinin klostrofobik ortamını iliklerinize kadar hissettiren bir yapım.

Gerilim Filmi : Open House

 Herkese merhabalar efenim,

Logan ve annesi Naomi, trajik bir kaybın ardından maddi zorluklar yaşadıkları için bir süreliğine bir arkadaşlarının satışa çıkmış dağ evine taşınmak zorunda kalır. Ev gündüzleri emlakçılar tarafından “open house” olarak ziyarete açıldığı için, kapıdan kimin girip çıktığına dair bir kontrolsüzlük oluşur.

Başlarda sıradan görünen bu durum, geceleri evde meydana gelen açıklanamayan sesler, kaybolan eşyalar, ışıkların durduk yere sönmesi gibi rahatsız edici olaylarla tırmanmaya başlar. Logan, evde birinin saklandığına dair güçlü bir his duysa da annesi önce buna inanmaz.

Ancak zamanla gariplikler artar, evin çevresinde görünen yabancılar şüphe uyandırır ve anne–oğul kendilerini kimin takip ettiği, kimi içeri aldıkları ve kimin onları izlediğini bilmedikleri ölümcül bir oyunun içinde bulur.

Romantik Film : Champagne Problems

 Herkese merhabalar efenim,

Noel öncesi Paris'e, prestijli şampanya markası Chateau Cassell'i satın almak üzere gönderilen Amerikalı genç yönetici ve işkolik Sydney Price'ın hikâyesi etrafında dönüyor. Nadir bir izin akşamında bir kitapçıya uğrayan Sydney, orada şık giyimli, son derece “Parisli” bir adam olan Henri Cassell ile tanışır.

Fantastik Film : Some Day With Someone

 Herkese merhabalar efenim,

Aynı Dün, bir zaman döngüsünde sıkışıp kalan bir kadının hikayesini konu ediyor. Genç bir kadın, kendisini paramparça olmuş hayatının parçalarına tekrar tekrar fırlatan bir zaman döngüsüne hapsolmuş halde bulur. Kaçmak için geçmişinin enkazıyla yüzleşmeli ve bir çıkış yolu aramalıdır. Her döngü onu kurtuluşun anahtarına bir adım daha yaklaştırırken, aynı zamanda varoluşunun en acı dolu anlarıyla da yüzleştirir.

Gerilim Filmi : Green Room

 Herkese merhabalar efenim,

Jeremy Saulnier’in yönetmenliğini üstlendiği Green Room, son yılların en sert, en gerçekçi ve en gerilim dolu hayatta kalma (survival thriller) filmlerinden biri olarak öne çıkıyor. 2015 yapımı film; kapana kısılma hissini, çaresizliği ve hayatta kalma dürtüsünü izleyicinin iliklerine kadar hissettiren, adeta nefes aldırmayan bir atmosfere sahip.

Başrollerde Anton Yelchin, Imogen Poots ve Patrick Stewart yer alıyor. Özellikle Stewart’ın alışılmışın dışında, soğukkanlı ve ürpertici performansı filmi çok daha çarpıcı hâle getiriyor.

Punk rock yapan genç bir müzik grubu, maddi olarak zor günler geçirmektedir. Turneleri kötü gidince, para kazanmak için Oregon kırsalında bulunan, ırkçı neo-Nazilerin takıldığı bir mekânda sahne almayı kabul ederler.

Konserden sonra kuliste eşyalarını toplayıp çıkmak üzereyken, yanlışlıkla bir cinayete tanık olurlar.

Bu olay, grubun hayatının tam anlamıyla altüst olmasına neden olur. Mekânın sahibi Darcy (Patrick Stewart) ve onun yönettiği aşırı radikal grup, dışarıya hiçbir bilginin sızmaması için müzisyenleri kuliste adeta rehine gibi kapatır.

İlerleyen dakikalarda yeşil oda (Green Room) artık bir sahne arkası olmaktan çıkar ve bir hayatta kalma savaşının merkezi hâline gelir. Müzisyenler, sınırlı imkânlarla, akıllarını kullanarak içeriden çıkmaya çalışır. Ancak dışarıda onları bekleyen tehlike sandıklarından çok daha büyüktür.

Dram Filmi : Uykucu

 Herkese merhabalar efenim,

Yeni çıkan “Uykucu” filmi, aksiyon ve gerilimi psikolojik drama derinliğiyle birleştiren etkileyici bir ajan hikâyesi sunuyor. Başrollerde Elçin Sangu, “Saye” adlı karakteri; Çağatay Ulusoy ise “Ferman” karakterini canlandırıyor.

Film, “Masa” adlı gizli bir örgütte tetikçi olarak çalışan Ferman (Çağatay Ulusoy) etrafında şekilleniyor. Ferman, rutin görevlerinden birinde infaz için gönderildiği bir kadın olan Saye (Elçin Sangu) ile tanışır. Ancak Saye ile arasında beklenmedik bir yakınlık oluşur. Ferman, Saye’yi öldürmek yerine onu örgüte katmayı düşünür. Bu karar, her ikisi için de tehlikeli bir dönüm noktasıdır: sadakat, güven ve kimlik çatışmalarıyla dolu bir psikolojik ve aksiyon dolu mücadele başlar. 

Film, ajan dünyasının karanlık yüzünü, karakterlerin içsel çatışmalarını ve aşk ile görev arasındaki ince çizgiyi işliyor. 

Fantastik Film : Frankenstein

 Herkese merhabalar efenim,

Guillermo del Toro’nun yönetmen koltuğunda oturduğu Frankenstein (2025), klasik bir eser olan Frankenstein; or, The Modern Prometheus’ın (1818) yeni bir sinema uyarlaması. Filmin başrollerinde ise Oscar Isaac (Dr. Victor Frankenstein) ve Jacob Elordi (Yaratık / Creature) yer alıyor. 

Film, temel olarak Mary Shelley’nin romanının ana hikâyesini izliyor: dahi ama kibirli bir bilim insanı olan Victor Frankenstein, yaşam yaratma deneyimine girer; yarattığı varlık ise hem yaratıcısı hem dünyası için yıkıcı sonuçlar doğurur.Del Toro bu klasik metni “yaratıcı ile yaratılmış arasındaki ilişki”, “baba-oğul dinamiği”, “yabancılaşma” gibi alt temalarla genişletiyor.Bu anlamda film sadece “canavar” teması üzerine değil, aynı zamanda varoluşsal sancılar üzerine de kurulmuş bir yapı sunuyor.

Gotik atmosferi, sanat tasarımı, oyunculukları ile sinemasında “görsel şölene” dönüşmüş bir Frankenstein yorumu olması.Eğer klasik Shelley romanına sadık, tamamen karanlık ve “korku” odaklı bir Frankenstein bekliyorsanız  film biraz daha duygusal/insani yönlere eğiliyor.

Frankenstein (2025), sinema dünyasının öne çıkan yapımlarından biri. Hem klasik edebi metne saygı gösterirken, hem de yönetmenin kendine özgü estetik ve anlatım tarzını taşıyor. Eğer gotik atmosfer, güçlü oyuncular ve “yaratımın bedeli” üzerine düşünmek hoşunuza gidiyorsa  bu filmi kaçırmamanızı öneririm.

Gerilim Filmi : Bring Her Back

 Herkese merhabalar efenim,

“Bring Her Back”, son dönemde psikolojik gerilim türünde dikkat çeken yapımlardan biri. Film, sadece bir kayıp vakasını değil, aynı zamanda insan zihninin bastırdığı acıların nasıl yeniden yüzeye çıkabileceğini de etkileyici bir biçimde anlatıyor. Yönetmen, izleyiciyi klasik bir “kayıp kişi” hikâyesine hazırlarken, yavaş yavaş bunun çok daha derin bir travma ve suçluluk öyküsüne dönüştüğünü hissettiriyor.

Film, kızını yıllar önce gizemli bir şekilde kaybeden bir annenin hikâyesini merkezine alıyor. Kadın, bir gün kızına tıpatıp benzeyen birini gördüğüne inanır. Bu andan itibaren gerçekle hayalin, geçmişle bugünün iç içe geçtiği bir arayış başlar. “Bring Her Back”, bu süreçte annenin zihinsel çöküşünü, bellek parçalanmasını ve bastırılmış anıların nasıl bir lanete dönüşebileceğini çarpıcı biçimde işler.

“Bring Her Back”, yüzeyde bir kayıp hikâyesi gibi görünse de, aslında travmanın, bastırılmış suçluluğun ve gerçeğin çarpıtılışının hikâyesi. Filmin temposu yavaş olsa da, atmosferik yapısı ve duygusal yoğunluğu sayesinde izleyici üzerinde kalıcı bir etki bırakıyor. Gerilimi fiziksel değil, zihinsel düzlemde yaşatıyor.

Gerilim Filmi : House

 Herkese merhabalar efenim,

Japon sinemasında korku denince akla genellikle hayalet hikâyeleri, kaygı dolu atmosferler ve yavaş yavaş tırmanan bir gerilim gelir. Fakat 1977 yapımı House (Hausu), tüm bu beklentileri paramparça eden, sinema tarihinde benzeri olmayan bir deneyim sunar. Yönetmen Nobuhiko Obayashi, henüz CGI kavramı ortada yokken, deneysel montajlar, teatral oyunculuklar, stop-motion efektler ve absürt mizahı korkuyla harmanlayarak izleyeni büyüleyen bir kabus masalı yaratmıştır.

Hikâye, okul tatilinde şehirden uzaklaşmak isteyen bir grup lise kızını takip eder. “Gorgeous” adlı karakterin halasının dağ evine gitmeleriyle masum bir tatil fikri kısa sürede tuhaflıklarla dolu bir hayatta kalma mücadelesine dönüşür. Görünüşte sevimli olan bu ev, içindeki varlığın ruh ve bedenleri yutan karanlık bir tuzak haline gelir.

House’u diğer korku filmlerinden ayıran şey yalnızca hikâyesi değil; esas büyüleyici olan görsel dili. Renkli filtreler, grotesk animasyonlar, gerçeküstü sahneler ve rüya ile kabus arasındaki ince çizgide gidip gelen montajlar… Film, adeta izleyicinin bilinçaltını dürter ve “Bu gerçek mi, yoksa hayal mi?” sorusunu sürekli canlı tutar.

Bazen kasıtlı olarak komik, bazen rahatsız edici derecede tuhaf... Obayashi'nin genç kızlarının takma isimleri bile (Melody, Mac, Kung Fu!) filmin masalsı ve absürt doğasına uygun bir mizah taşır.

House’u yalnızca komik bir korku filmi olarak görmek hata olur. Film aynı zamanda II. Dünya Savaşı sonrası Japon toplumunun travmasına dair alt metinler taşır. Kaybolan aileler, yalnızlık, savaşın açtığı psikolojik yaralar… Halanın hikâyesi bu karanlık arka planı ustalıkla taşır.

Eğer geleneksel korku filmlerinden sıkıldıysan, yaratıcı estetik ve delicesine özgün sinema dili hoşuna gidiyorsa, House tam sana göre. Kendini gerçeküstü bir çılgınlığa bırak ve bu tuhaf evin kapısından içeri adım at.

Gerilim Filmi : Sinister Serisi

 Herkese merhabalar efenim,

Korku sinemasında birçok “evde geçen lanetli hikâye” vardır, ama Sinister serisi (2012 – 2015), bu türün en ürkütücü örneklerinden biri olarak öne çıkar. Scott Derrickson’un yönettiği ilk film ve Ciarán Foy’un devam ettirdiği ikinci film, sadece jump scare’larla değil, ruhsal bir karanlığı izleyicinin içine işlemesiyle hatırlanır.

Seri, sadece bir katilin değil, bir varlığın — Bughuul’un — izini sürer.

İlk filmde başrolde Ethan Hawke’ı, yani gerilim romanlarıyla ünlü yazar Ellison Oswalt’ı izleriz. Ellison, yeni kitabı için ilham bulmak amacıyla bir ailenin gizemli şekilde öldürüldüğü eve taşınır. Ancak tavan arasında bulduğu 8 mm’lik film makaraları, onu yavaş yavaş akıl sağlığını yitirdiği bir kabusun içine çeker.

Bu filmler, farklı ailelerin evlerinde işlenen cinayetleri göstermektedir. Ancak hepsinde ortak bir detay vardır: her görüntünün sonunda, bir çocuğun kaybolduğu görülür.

Kısa sürede Ellison, bu cinayetlerin ardında Bughuul adında antik bir iblisin olduğunu keşfeder. Bu varlık, çocukların ruhlarıyla beslenir — ve filmler aracılığıyla bir evden diğerine bulaşır.

Gaspar Noé’nin psikedelik vizyonuna benzer bir biçimde, Sinister da görsel anlamda rahatsız edici bir estetik sunar. Super 8 filmlerinin o solgun, titrek dokusu izleyiciye neredeyse fiziksel bir rahatsızlık verir.

Sinister, ses tasarımıyla da türünün en güçlü örneklerinden biridir. Arka plandaki düşük frekanslı uğultular, Bughuul’ün varlığını sürekli hissettirir. Film boyunca karakter kadar izleyici de bu lanetin içine çekilir.

İkinci filmde hikâye, Ellison’un olaylarından sonra başka bir aileye odaklanır. Courtney Collins (Shannyn Sossamon), ikiz oğullarıyla birlikte şiddet dolu geçmişinden kaçarak ıssız bir eve taşınır. Ancak burası, Bughuul’ün musallat olduğu evlerden biridir.

Bu kez korku, çocukların gözünden anlatılır. Dylan adlı küçük çocuk, rüyalarında ölü çocuklarla iletişim kurar ve onlardan gelen “film izleme” davetleriyle karanlığın içine sürüklenir. Bu noktada film, ilkine göre daha duygusal bir tona bürünür: annelik, koruma içgüdüsü ve travma gibi temalar ön plana çıkar.

Ellison’un araştırmalarını sürdüren Yardımcı Şerif So & So, bu lanetin kökenini çözmeye çalışırken, Bughuul’ün artık sadece görüntülerde değil, çocukların zihninde de yaşadığını fark eder.

Dram Filmi : Bir Cumhuriyet Şarkısı

 Herkese merhabalar efenim,

Dün çocuklarla sinema gününde bu filmi izledik 29 Ekim haftası sebebiyle.

“Bir Cumhuriyet Şarkısı”, yalnızca bir dönem filmi değil; bir milletin yeniden doğuşunun, inkılapların heyecanının ve çağdaşlaşma ideallerinin içten bir melodisi gibi işliyor kalbe. 

Film, Cumhuriyet’in ilk yıllarında müzikle aydınlanma sürecini anlatıyor. Batı müziği ile geleneksel Türk müziği arasında köprü kurmaya çalışan bir grup genç müzisyenin hikâyesi, o dönemin ideallerine, umutlarına ve çatışmalarına ayna tutuyor. Hikâyenin merkezinde ise sanatın dönüştürücü gücü ve özgürleşmenin melodisi var.

“Bir Cumhuriyet Şarkısı”, nostaljik bir film olmanın ötesinde, bugün hâlâ geçerli bir mesaj taşıyor: Sanat, bir ulusun kalp atışıdır. Cumhuriyet’in idealleri, sadece siyasetle değil, müzikle, eğitimle, kültürle yaşar. Film, bu duyguyu seyircinin kalbine işliyor; izleyen herkesin içinde bir “Cumhuriyet melodisi” yankılanıyor.

Oyuncu kadrosu da dolu dolu bir film tanımadığım tek bir isim dahi yoktu.Adnan Saygun'nun o ilk ve ölümsüz eseri olan Özsoy Operasının yapılma aşamalarını çok güzel ve duygulu bir şekilde anlatan harika bir dram filmi diyebilirim.Ertan Sabanın kendisi de göçmen olduğu için çok iyi bir Atatürk olmuş.Konuşması ve bakışıyla birebir yansıttığını düşünüyorum.

Gerilim Filmi : Enter The Void

 Herkese merhabalar efenim,

Film, Tokyo’da yaşayan genç bir Amerikalı olan Oscar’ın hikayesini anlatır. Oscar, kız kardeşi Linda ile birlikte zor bir çocukluk geçirmiş, hayatını uyuşturucu ticaretiyle sürdürmektedir. Bir polis baskını sırasında vurularak öldürülür. Ancak hikâye burada bitmez — tam tersine, asıl şimdi başlar.

Oscar’ın ruhu bedeninden ayrılır ve Tokyo’nun neon ışıkları arasında dolaşmaya başlar. Kendi ölümünü, geçmişini ve kardeşinin kaderini yukarıdan, adeta bir gözlemci gibi izler. Gaspar Noé, bu ruhani yolculuğu hem görsel hem de duygusal anlamda büyüleyici bir şekilde işler.

“Enter The Void”, sinemanın sınırlarını zorlayan bir yapım. Neredeyse tamamı birinci şahıs bakış açısından anlatılıyor; yani seyirci, Oscar’ın gözlerinden dünyayı görüyor. Filmin kamerası adeta ruh gibi süzülüyor — duvarların, tavanların, şehir ışıklarının arasından kayıp gidiyor.

Gaspar Noé’nin bu filmde kullandığı floresan renk paleti, psikedelik geçişler ve uzun plan sekanslar, izleyiciyi hipnotize eder nitelikte. Tokyo’nun gece hayatı, rüya ile kabus arasında gidip gelen bir atmosferle resmediliyor.

“Enter The Void” yalnızca ölüm sonrası yaşamı değil, aynı zamanda varoluşun döngüsünü de sorguluyor. Film, Tibet’in “Ölüler Kitabı”ndan esinlenerek ruhun ölümden sonra geçirdiği aşamaları sinematik bir dile dönüştürüyor.

Gaspar Noé, ölümün bir son değil, bir geçiş olduğunu; her ruhun tekrar tekrar doğabileceğini anlatıyor.

Gaspar Noé’nin “Enter The Void”i, bir filmden çok bir ruhani deneyim. Görsel olarak büyüleyici, felsefi olarak sarsıcı ve duygusal olarak derin. İzlerken kayboluyor, bittiğinde yeniden doğuyorsunuz.

Gerilim Filmi : The Green Inferno

 Herkese merhabalar efenim,

Eli Roth’un 2013 yapımı The Green Inferno filmi, klasik korku sinemasına modern bir bakış getiriyor. Ancak bu film yalnızca vahşet sahneleriyle değil, aynı zamanda insanın “iyilik yapma” adı altında doğaya ve kültürlere nasıl zarar verebildiğini sorgulamasıyla da dikkat çekiyor.

Film, çevreci bir öğrenci grubu olan Justine ve arkadaşlarının Amazon Ormanları’na gidip bir şirketin ormanları yok etmesini protesto etmesiyle başlıyor. Fakat işler planlandığı gibi gitmiyor; dönüş yolunda uçakları düşüyor ve kendilerini yerli bir kabile tarafından esir alınmış halde buluyorlar. “Kurtarılmayı beklerken” aslında kendi medeniyetlerinin gerçek yüzüyle ve doğanın acımasız adaletiyle yüzleşiyorlar.

Eli Roth, Hostel serisinden tanıdığımız bir isim. Onun tarzı; rahatsız edici, mide bulandırıcı ama bir o kadar da düşündürücü sahnelerle doludur. The Green Inferno da bu anlamda tam bir Roth imzası taşır. Filmin şiddet dozu yüksek, bazı sahneler izleyiciyi yerinden zıplatacak kadar rahatsız edici. Ancak bu şiddet, sırf korkutmak için değil; izleyiciyi “medeniyet” kavramını sorgulamaya itmek için kullanılıyor.

Filmin alt metninde güçlü bir mesaj var: Aktivizm ve sosyal medya çağında, bazen neyi neden yaptığımızı unutabiliyoruz. Filmdeki öğrenciler doğayı koruma amacıyla yola çıkıyor ama hiçbirini gerçekten anlamıyorlar. Eli Roth burada ironik bir şekilde “iyi niyetli cehalet” eleştirisi yapıyor.

Amazon ormanlarının içinde çekilen film, doğanın güzelliğini ve tehlikesini aynı anda sunuyor. Canlı renkler, nemli atmosfer ve yerli kabilelerin detaylı kostümleri, filmin gerçeklik hissini artırıyor. Görsel olarak hem büyüleyici hem de tedirgin edici bir deneyim.

The Green Inferno, her izleyiciye hitap eden bir film değil. Şiddet ve gore (aşırı kanlı sahneler) türünü sevmeyenler için oldukça ağır olabilir. Ancak kültürel eleştirilerden, psikolojik korkudan ve çarpıcı görsellerden hoşlanan sinemaseverler için oldukça güçlü bir yapım.

The Green Inferno, yalnızca bir korku filmi değil; modern dünyanın ikiyüzlülüğünü tokat gibi yüzümüze vuran bir hikâye. Eli Roth, “korkunç olan şey gerçekten kabile mi, yoksa biz miyiz?” sorusunu ustalıkla izleyicinin zihnine kazıyor.

Gerilim Filmi : The Taking Of Deborah Logan

 Herkese merhabalar efenim,

Korku türü içinde belgesel tarzında çekilen filmler, izleyiciyi gerçeklik hissiyle daha derinden sarsar. The Taking of Deborah Logan da tam olarak bu türde bir film. 2014 yapımı bu found-footage (buluntu film) tarzındaki yapım, ilk başta Alzheimer hastalığı üzerine hazırlanan bir belgesel gibi görünürken kısa sürede şeytani bir kabusa dönüşüyor.

Film, bir grup üniversite öğrencisinin Alzheimer hastalığı üzerine tez hazırlamak için yaşlı bir kadını, Deborah Logan’ı, ve kızını filme almasıyla başlıyor. Deborah, başlarda sıradan bir yaşlı kadın gibi görünür; zaman zaman hafıza kayıpları yaşasa da genel olarak sakindir.

Ancak çekimler ilerledikçe garip olaylar yaşanmaya başlar. Eşyalar kendi kendine hareket eder, Deborah geceleri tuhaf sesler çıkarır, garip semboller çizer. Kamera kayıtları ilerledikçe, bunların sadece bir hastalık belirtisi değil, karanlık bir varlığın etkisi olduğu anlaşılır.

Deborah’nın geçmişine indikçe, yıllar önce kasabada kaybolan bir çocuğun hikâyesi ve karanlık bir ritüel ortaya çıkar. Alzheimer ile şeytani bir varlığın ele geçirmesi arasındaki sınır gittikçe bulanıklaşır.

Film, Paranormal Activity veya The Blair Witch Project gibi buluntu film tarzını kullanıyor. Kameranın titrek görüntüleri, ışıkların aniden kesilmesi, gece görüş sahneleri… Tüm bu unsurlar, izleyiciye “gerçek bir olayı izliyormuşsunuz” hissini yaşatıyor.

Ayrıca film, şeytan çıkarma temasını klasik Hollywood klişelerinden uzak, soğukkanlı ve doğal bir şekilde işliyor. Ne kadar inandırıcıysa, o kadar korkunç hale geliyor.

The Taking of Deborah Logan, hem psikolojik hem de doğaüstü korku türünü ustaca harmanlıyor. Gerçekliğe yakın çekim tarzı, oyunculukların inandırıcılığı ve Alzheimer temasının derinliği, filmi sıradan korku yapımlarından ayırıyor.

Gerilim Filmi : The Woman In The Cabin 10

 Herkese merhabalar efenim,

Korku ve gerilim türünü sevenler için The Woman in the Cabin 10, bir cruise gemisinde geçen gizem dolu atmosferiyle izleyiciyi içine çeken bir film. Ruth Ware’in aynı adlı çok satan romanından uyarlanan yapım, seyirciyi “kime güvenebilirim?” sorusuyla baş başa bırakıyor. Psikolojik gerilim severlerin radarına girmesi gereken bir film.

Filmin ana karakteri Lo Blacklock, bir seyahat dergisi için çalışan genç bir gazetecidir. Prestijli bir cruise gemisinin açılış seyahatine katılır. Gemi, lüks odalar, seçkin konuklar ve kusursuz bir atmosferle doludur. Ancak her şey, Lo’nun yan kabinde bir kadının denize atıldığını görmesiyle değişir.

Lo, olayı yetkililere bildirir ama kimse ona inanmaz. Çünkü gemideki “Kabin 10” resmi listelere göre boş görünmektedir. Böylece Lo, hem kendi akıl sağlığını hem de gerçekleri sorguladığı bir çıkmazın içine sürüklenir.

Film, klasik bir “kapalı mekân gerilimi” örneği. Tıpkı Gone Girl ya da The Girl on the Train gibi, izleyiciyi karakterin zihninin içine hapseder. Deniz ortasında, hiçbir yere kaçamama hissi, klostrofobik bir atmosfer yaratır.

Gemi, adeta Lo’nun zihninin bir yansıması gibidir: parıltılı ama içinde karanlık sırlar saklıdır. Kamera açıları, titrek sahneler ve yankılanan ses efektleri, izleyicinin sürekli tedirgin hissetmesini sağlar.

The Woman in the Cabin 10, temposu zaman zaman yavaşlasa da, atmosferik gerilimi ve gizemli anlatımıyla izleyiciyi diken üstünde tutmayı başarıyor. Özellikle deniz, karanlık ve psikolojik temalarla örülmüş hikâyeleri sevenler için birebir.

Gerilim Filmi : Longlegs

 Herkese merhabalar efenim,

2024’ün en çok konuşulan korku filmlerinden biri olan Longlegs, türün hayranlarını derinden sarsmayı başardı. Osgood Perkins’in yazıp yönettiği film, klasik şeytan temalı hikâyeleri yeni bir üslupla ele alıyor ve seyirciyi rahatsız edici derecede karanlık bir dünyanın içine çekiyor. Başrollerinde Maika Monroe ve Nicolas Cage yer alıyor. Özellikle Cage’in ürpertici performansı, uzun süre hafızalardan silinmeyecek türden.

Film, FBI ajanı Lee Harker’ın (Maika Monroe) gizemli bir seri cinayet vakasını araştırmasıyla başlıyor. Cinayetlerin arkasında, “Longlegs” kod adlı bir figür vardır. Zamanla Harker, bu davanın sıradan bir katilin işi olmadığını; doğaüstü güçlerin ve karanlık bir lanetin de işin içinde olduğunu fark eder. Cinayetlerin kurbanlarıyla kendisi arasında beklenmedik bir bağ ortaya çıkınca, gerçekler hem karakter hem de izleyici için tüyler ürpertici bir hâl alır.

Film, hızlı tempolu jumpscare’lerden ziyade, yavaş yanan bir korku anlayışını benimsemiş. Gerilim, olayların çözülmesiyle değil, çözülmemesiyle büyüyor. Özellikle ikinci yarıdaki mistik göndermeler ve sembolik detaylar (ayna sahneleri, çocukluk temaları, numerolojik kodlar vb.) filmi sıradan bir “seri katil hikâyesi” olmaktan çıkarıp, neredeyse şeytani bir masala dönüştürüyor.

Longlegs, sıradan korku klişelerinden uzak durarak, seyirciye bir kabus gibi çöken rahatsız edici bir deneyim sunuyor. Kimi izleyici için temposu yavaş ve sembolik dili yorucu olabilir; ancak atmosferik korkuyu sevenler için yılın en başarılı yapımlarından biri olduğu kesin.

Gerilim Filmi : Heretic

Herkese merhabalar efenim,

Korku türü sinemada yalnızca kan ve vahşetle değil, izleyicinin zihnini sarsan psikolojik temalarla da güçlü bir yer edinmiştir. 2024 yılında vizyona giren Heretic, bu çizgide ilerleyen yapımlardan biri. Film, dini inanç, suçluluk ve insan psikolojisinin en karanlık köşelerini sorgulayan gerilim dolu bir hikâye sunuyor.

Heretic, iki genç Mormon misyonerinin sıradan gibi görünen bir ev ziyaretiyle başlar. Kadın karakterler, dini inançlarını paylaşmak için kapısını çaldıkları bir adamla karşılaştıklarında işler kısa sürede beklenmedik bir hâl alır. Ev sahibi, onların masumiyetini ve inançlarını sorgulayan tehlikeli bir “zihinsel oyun”un içine sürükler. Basit bir sohbet, zamanla varoluşsal bir yüzleşmeye ve korku dolu bir hayatta kalma mücadelesine dönüşür.

Filmin en dikkat çekici yönlerinden biri atmosferi. Loş ışık, uzun diyalog sahneleri ve gerilimi adım adım yükselten sessizlik, klasik korku klişelerinden uzaklaşıyor. Kanlı sahneler yerine zihinsel baskıya ve karakterlerin çatışmasına odaklanıyor.

Heretic, sadece korkutmak için değil, sorgulatmak için de yapılmış bir film. İnanç, özgürlük ve korku arasındaki ince çizgiyi ustalıkla işleyerek izleyiciyi diken üstünde tutuyor. Eğer derinlikli bir gerilim filmi arıyorsanız, Heretic mutlaka izlenecekler listenizde olmalı.