Bir distopya ile kitap postumuza kaldığımız yerden devam ediyoruz ! Öncelikle Jose'nin dili ve üslubu bana oldukça değişik geldi diyebilirim hem diyalogları alt alta değilde virgülle ayırarak peşpeşe vermesi hem de bazı zamanlarda 4.duvarı kaldırıp direk seyirci ile iletişim kurması ve yazar olarak hikayeye kendi fikirlerini de katması ...
1998 yılında Nobel Edebiyat Ödülü almasına hiç şaşırmadım çünkü bence yılına göre hem konu hem yazarlık açısından başarısı oldukça yüksek.Tabi şimdiler de distopya oldukça popüler olduğundan herkesin birdenbirde kör olduğu bir dünya bize oldukça sıradan hatta çakma bile gelebilir ama bu kitap sanırım bu türün atalarından diyebiliriz.
Kitapta tek sevmediğim şey sanırım kurgu üzerinde çok fazla durulmamış sadece insanlar birdenbire kör olmaya başlasalardı dünya da neler olabilir fikrine odaklanmış.Bol bol politik ve sosyolojik mesajlar verilmiş ama sonunda da başında da size bir hikaye anlatmamış daha çok dediğim gibi bir fikir anlatılmış bu da işin biraz distopik tarafını eksik kılmış.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder