Şu sıralar Fransız sinemasına fena halde takmış durumdayım.Baldanberi'nin tavsiyesi üzerine izlediğim çok güzel bir filmden bahsedicem bugün sizlere.Hollwood vari değilde böyle daha yavaş akışlı dinlendiren filmleri sizde benim gibi seviyorsanız bu film tam da size göre.Hele de çekimleri ... Daha önce hiç bu tarz bir film görmemiştim açıkçası.Konu bakımından bana biraz yavan gelse de filme yerleştirilen imgeler,diyaloglar oldukça iyi ve anlamlıydı tabi anlayabilene ...
Çekimlerden kastım elbette filmin bir kısmının siyah-beyaz bir kısmının da renkli çekilmesi.Eski film sanmayın daha yeni 2016 filmi ! Almanya-Fransa ortaklığı ile hazırlanmış dili daha çok Almanca diyebiliriz.Anladığım kadarıyla karakterlerin ruhu karardıkça sahneler siyah-beyaz , karakterlerin ruhları aydınlandıkça renkli çekimler yapılmış.Oldukça hoş bir detay olmuş bence bu :D Ayrıca intihar ve suçluluk psikolojisi üzerine bir çok mesaj veren bir filmdi.Son olarak ufak ama beni oldukça etkileyen bir spoiler verip bitireceğim : Anna'nın son sahnede o intihar tablosuna bakıp yaşam sevinci bulması diyorum başka bir şey diyemiyorum :)
Birinci Dünya Savaşı yeni bitmiş, mağlup devletlerden Almanya için zor bir süreç başlamıştır. Savaşın yalnızca maddi değil, manevi kayıpları da büyüktür. Quedlinburg kasabasında yaşayan Anna (Paula Beer), Fransız cephesinde nişanlısı Frantz'ı kaybetmenin üzüntüsünü henüz atlatabilmiş değildir. Günün birinde kasabaya gelen bir Fransız, Adrien Rivoire (Pierre Niney), Frantz'ın Paris'te yaşadığı günlerden tanıdığı çok yakın bir arkadaşı olduğunu söyler ve kısa sürede hem Anna'nın, hem de aynı evde yaşadığı Frantz'ın anne ve babasının yakın dostu olur. Fakat genç adamın söyleyemedikleri de vardır ve bunlar, Anna'nın hayatını tamamen değiştirecektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder