Cuma günü sinema da izlediğim ve yıllık ağlama ihtiyacımı tek seferde karşıladığım adeta pöyküre pöyküre ağladığım bir film olan Ayla'dan bahsedicem.Kore-Türk kardeşliğini daha da pekiştiren harika bir yapım olmuş.Savaş sahneleri olsun,oyunculuklar olsun cidden harikaydı kesinlikle Oscar Adayı olmayı hakediyor bence umarım ödülde alır.
Film, Kore Savaşı'nda yaşanan gerçek ve çok dramatik bir hikayeyi beyazperdeye taşıyacak. 1950 yılında savaşta yer alan Süleyman Astsubay savaş meydanında küçük bir kız bulur. 5 yaşındaki bu Koreli kız yetimdir ve nereye gideceğini bilmemektedir. Astsubay kızı yanına alır ve Ayla ismini verir. Birliğin neşesi haline gelen Ayla ile astsubay kısa sürede baba-kız gibi olurlar. Ancak 15 ay sonunda birliğin Türkiye'ye geri dönme kararı çıkar. Ayla'yı bırakıp dönmek istemeyen Süleyman Astsubay her yolu denese de Kore kanunlarını aşamaz. Küçük kızı geride bırakmak zorunda kalan Süleyman ve yetimlere uygulanan sisteme dahil olarak yetimhaneye verilecek olan Ayla son vedalarında tekrar bir araya gelmeye söz verirler. Yıllar ikiliyi yeniden buluşturacak mıdır?...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder