Maydanoz Time:Kitap-Pucca Ay Hadi İnşallah!

Herkese merhabalar efenim!!!Bu kitap postumuzun konuğu bir Blogger-Yazar olan Pucca ve yeni çıkan serisinin 4.kitabı olan Ay Hadi İnşallah! Pucca'yı tanımayan kaldı mı artık bilemiyorum.Hürriyet gazetesinde köşe yazarlığı dahi yapmaya başladı 4 kitabı ve elbette bir Bloğu var.O yüzden benim içinde bir ideol kendisi.Blog yazdığımdan değil elbette bu işe sonradan başladım.Ama 6.sınıftan beri 100'lük 200'lük defterlere hikaye yazma alışkanlığım var boru değil 25'e yakın hikayem oldu hem de seri halinde.Allah izin verirse bende belli bir olgunluğa eriştikten sonra bu hikayeleri bir kitapta toplayıp bastırmayı düşünüyorum daha 19 yaşındayım yahu hele bi istediğim yeri kazanayım Ay Hadi İnşallah diyelim haha :)
Neyse kendi fikirlerimi geçecek olursak gelelim kitaplara.Pucca başından geçenleri günlük tarzına benzer bir tarzla oldukça samimi bir üslupla okuyucularına sunuyor.Oldukça eğlenceli bir kitap kullandığı üslup öylesine tatlı ve samimi ki okurken çok yakın bir arkadaşınızla muhabbet ediyor gibi oluyorsunuz.Onun başından geçen absürd olaylara siz de kahkahalarla gülüyorsunuz.Dikkat kalabalık(otobüs,vapur) yerlerde okumayın kendi kendinize gülerken millet sizi deli zannedebilir denendi onaylandı !!!
Serinin diğer kitapları:
1-Pucca Günlük Küçük Aptalın Büyük Dünyası
2-Pucca Günlük Ve Geriye Kalan Her Şey
3-Pucca Günlük Allah Beni Böyle Yaratmış

Maydanoz Time:Ben-19. Yaş Günüm

Öncelikle herkese merhabalar!Malesef ki dün postu yazamadım malum doğum günümü kutladık ayrıca Aydın'dan dayımlar geldi onlarla birlikte mini bir doğum günü kutlaması yaptık daha sonrasında Tabu oynadık ben kuzenim en güzel doğumgünü hediyem olan biricik kuzenim Ege'nin yanaklarını sömürdüm ve genel de ergen kızları (yaş 19) sevmediğinden beni yine bir güzel çırmaladı pis cüce :) Tabu oynarken bol bol eğlendik elbette hele anneciğimin eşsiz edebiyat bilgisi her defasında ortaya çıkıyor Tabu oyununda...Behçet Necatigil'e Necati Necatigil demesi hepimizi kopardı tabi ki :) Öncesin de dershaneden arkadaşlarımla mini bir doğum günü kutlaması yapmıştık onlardan ve kardeşimden nacizane hediyeler aldım ve hepsini çok ama çok sevdim hepsi küçük ama anlamlı şeylerdi.Beni oldukça iyi tanıdıkları burdan belli çünkü ben küçük şeylerden mutlu olan bir insanım sonuçta ayrıca takı manyaklığım olduğunu bildiklerinden hepsi de küpe ya da bileklik almış :) Hepsi de çok orijinal ve çok minnoşlar :) Hepsine tekrardan burdan çok ama çok teşekkür ederim :) Sonuç olarak ailemle ve sevdiğim arkadaşlarımla mini minide olsa kutladığım çok güzel bir doğum günü oldu ayrıca 2 gün boyunca kutlamış  oldum.Çünkü;gerçek doğum günüm 3 Nisan ama kimlik kartımda 4 Nisan yazıyor yani resmi doğum günüm 4 Nisan oluyor eh haliylen biz de 2 gün boyunca kutladık :) Gönül ister ki masallarda ki gibi 40 gün 40 gece kutlayalım ama bunla da idare edicez artık ne yapalım :) Ahh 19 yaşıma girdim çok heyecanlı :) 18 yaşından bir farkı var mı?Görünüşte elbette yoktur ama yaşadığım ve öğrendiğim şeyler o kadar fazla ki...Bir şeylerin farkına varmak,kendi içimde farkındalık yaratmak...Kalbimi aşırı uçlarda yaşadığım duygularımı dizginleyebilmeyi öğrenmek,kalbimi beynimin kontrolü altına alabilmek...Ve anı yaşamayı öğrenmek...18 yaşımda çok üzüldüm,çok kırıldım çok ağladım ama geçti işte zaman öyle hızlı geçiyor ki hiç bir şey için (ölüm haricinde elbette Allah göstermesin)çok fazla üzülmemeyi öğrendim.Her şey her acı,her mutluluk her şey geçiyor elbette.Önemli olan buna sabretmek ve her şeyin istediğimiz gibi olacağına inanmak.Umut insanoğluna verilmiş en büyük nimet bence :) Neyse bu kadar duygusal bir 19 yaşına girme konuşması yeter ehh iyi ki doğdum o zaman :)

Sevgili arkadaşım Bilge'nin doğum günü hediyesi kardeş bilekliği :)

Sevgili kardeşim Sude'nin doğumgünü hediyeleri kuğu küpeler ve Atatürk mıknatıslı kitap ayracı...

Sevgili arkadaşım Vildan'ın doğum günü hediyesi olan pembiş elbise şeklinde ki küpeler...

En güzel ve en sevdiğim doğum günü hediyem elbette tatlış kuzenim Ege'nin ve ikizlerin gelmesi :) Öyle Bir Geçer Zamandaki Osman değil mi aynı hele gözler saçlarını kestirmiş hali bu yine uzunken aynı Osman :)

Bu da benim 19 yaş pastam ve alkışş iyi ki doğdun Buse iyi ki doğdun Buse :)

Ve finalde herkes nacizane pastamın üzerindeki dev çikolatalara bir saldırı düzenledi ahh işle böyle geçti doğum günüm nice mutlu senelere :)

Maydanoz Time:Dizi-The Master's Sun

Öncelikle herkese bu muhteşem Allah'ın lütfu olan özel günden merhabalar!Neden?Çünkü bugün benim doğumgünüm nihaha evet kesinlikle ben Allah'ın lütfuyum,yarına yetişemezde öbür güne hazırlayacağım Ben-Doğum Günü postunda da uzun uzun bahsedicem ve elbette fotoğraflarla da desteklenicek.Bugünün dizi postunda izlediğimden bu yana 1 aydır taslaklar da bekleyen muhteşem bir Kore dizisi olsan The Master's Sun var.Aslında bu diziye büyük bir ön yargı ilebaşlamıştım çünkü genelde Kore dizilerinde Romantik-Komedi izleme taraftarıyım vıcık vıcık bol gözyaşlı diziler bana göre değil haliylen fıkır fıkır bir insanım,bugün de 19'u ma girmişim zaten Allahhh içim iyice kaynıyor utanmasam amuda falan kalkcam yapabilsem kafa üstü dönücem neyse abartmadan biz dizimize geçelin.Ön yargılıydım demiştim az önce çünkü Korku-Dram-Romantik Komedi arasında kalmış bir dizi.Ama hem ağladım hem de çok güldüm.Bu iki zıt duyguyu aynı anda bana yaşatan enfes bir diziydi.2-3 günde diziyi bitirdim dersem soluksuz izlediğimi anlamış olursunuz bence zaten.Neyse biz gelelim diziye...Konusu:

Tae Gong Shil (Gong Hyo Jin) çok başarılı ve akıllı bir kadındır.Başından geçen kötü bir olay sonucunda birden hayaletleri görmeye başlar o günden sonra uyku uyuyamaz ve insanlar ona deli gözüyle bakar bir gün ıssız bir yolda tek başına dururken yanından geçen Joo Joong Won (So Ji Sub)'un arabasının önünü keser.Kendini ZORLA arabaya kabul ettiren Gong Shil Joong Won'a dokunduğunda hayaletlerin onu bıraktığını farkeder o andan itibaren Joong Won'a MIKNATIS gibi yapışma kararı almıştır.

So Ji Sub Kore aktörleri içinde oldukça biri ama benim onun izlediğim ilk dizisi ve adamın oyunculuğuna da o mıncırmak istediğim mimiklerine de öldüm bittim.Hele kıza sürekli bi ''Defol'' yapışı var el haraketiyle görülmeye değer.Kızın sakinliği !!Allah'ım!Pasta dizisinde de kıza uyuz olmuştum zaten burda da aynı sakinlik ve uyuzlukta.Ama kızın kendi karakteri böyle sanırım yapacak bir şey yok...

Dizi de ki hayaletlerin hikayesi kısmında oldukça gözyaşı döktüm her hikaye bizim esas oğlanla kızı birbirine bağladı.Vee Kore dizilerinde en gıcık olduğum yine dizinin sonunda kavuştular dizi boyunca Defolll de kıza binbir eziyet et en son bölümde de kıza aşık ol itiraf et ama biz gerisini görmeyelim aşkınızı gizli yaşayın bizim de tadı damağımızda kaldın aman off ! :(

Kızın hayaletleri görmesi adamın çocukken işkence görmesi üzerine Korece okuyamaması aslında ikisi de psikolojik açıdan birbirlerinden beterler haberleri yok tam bir tencere kapaklar...

Kız adama dokununca hayaletleri görmüyor adam kısaca kız için hayalet savar gibi bir şey kız bunu keşfedince tabiri caizse adama mıknatıs gibi yapışıyor ve adamı bol bol da taciz ediyor.Eh bir erkekte bu durumda ne yapar? :)

Benim en sevdiğim sahneyse tabi ki bu sahne ne kadar tatlı görünüyorlar :)

Hayaletler de ayrı bir olay makyajlar yıkılıyor :)

Esas oğlanımız da öyle bir kibir var ki sormayın yahu!Kıza kendine dokunma başı para bile istedi manyak :)Tam bir paragöz doymuyor adam paraya :)

Ve tabi esas oğlanımızın geçmişte bir ölen sevgilisi varmış bu kız bu adamı dolandırmış büyük bir meblağda parayı bir yerlere saklamış başta kızla anlaşmaları bu hikaye üzerineydi eh kız hayaletleri görünce kızın hayaletini bulup parayı nereye sakladığını öğrenecekti.Başta kıza baya uyuz olmuştum bu ikilinin arasına giriyor diye ama sonlarına doğru öğreniyoruz olayın asıl boyutu bambaşkaymış neyse siz bence diziyi izleyin ne kadar harika bir yapım olduğunu görüceksiniz :)

Maydanoz Time:Müzik-Indıla Derniere Danse

Öncelikle herkese merhabalar!Bu müzik postumuz da yaşımıza başımıza dil yeteneğimize bakmadan sadece müziği ve söyleyiş tarzı ile ki ben klibi de çok ama çok beğendim beni mest eden şarkı.Dilime düşen diyemiyorum çünkü malesef ki İngilizcem yarım yamalakta Anadolu Lisesi Almanca olsam da Fransızcam Bonjuar ve Mersi dışında pek yok :( Stromae ve Zaz'dan sonra Fransızcaya zaten ilgim vardı ama bu şarkıyla iyice ilgilenmeye başladım.Yapılacaklar listeme bunu da unutmadan eklesem iyi olacak nasıl olsa bir gün Paris'e gideceğimden (inşallah) az da olsa çat pat da olsa Fransızcam olsa fena mı olur yani? Şiir gibi dil Allah'ım konu dil olunca ve elbette hayallerim bi heyecanlandım çenem açıldı asıl konudan saptırıverdim.Neyse şarkının umutsuz,hayal kırıklığı,karanlık yanının yanın da umut verici ve hayata sıkı sıkı bağlanma teması beni bu müzik postunda bu şarkıyı ağırlamaya itti.Neyse daha fazla boş gevezelik yapmadan Indıla-Derniere Danse'yi sunarım.Yerin dibi not:Şarkıyı eğer beğenecek olursanız Google'dan şarkı sözlerinin çevirilerine bakmayı unutmayın müziği kadar sözleri de çok ama çok güzel ve çok anlamlı...

Maydanoz Time:Kitap-Sarah Jıo-Böğürtlen Kışı

Evvett!Herkese iyi haftalar dileyerekten bir kitap postumuza daha başlayabiliriz!Kitap okumaya doyamıyorum a be dostlarım,bu haftaki kitabımız Sarah Jıo'dan Böğürtlen Kışı...Her şeyden önce kitabın ismi çok hoş ve orijinal değil mi?Kış bitmeden karda,kışta geçen ne varsa okuyor gibi olduk bu sefer ama gerçekten tesadüf oldu bu kadarı.Neyse biz gelelim kitabımıza.Kendi yorumum olaraktan öncelikle şunu söyleyebilirim ki yazarın okuduğum ilk kitabı olmasına rağmen hemencecik ısınıverdim.Çünkü;dili o kadar akıcı ve sağlam ki.Kitabı okurken gerçekten böğürtlen yiyor gibi oldum diyebilirim.Aslında kitabı okuyanlar şimdi bana ne alaka kitapta böğürtlenin b si geçmiyor sadece Mayıs ayında yağan ani kar fırtınısına deniyor diyebilirler haklılar ama bence kitabın hikayesi ve yazarın bunu anlatış biçimi öylesine tatlı ki.Kitabın başlarında böyle çok tatlı bir şey ağzınıza atmış gibi oluyorsunuz sonuna geldikçe ağzınıza hafif ekşimsi bir tat gelirmiş gibi oluyor yani sonuna doğru hüzünlenmeye başlıyorsunuz hatta en sonunda eğer gerçekten birazcık dahi duygusal bir insansanız bir iki gözyaşı süzülüyor yanaklarınızdan,bilhassa anne olanlar eminim daha iyi anlayacaklardır bu kitabı sağlam bir empati yeteneğine sahip olduğumu düşünsem dahi bile evlat acısının ne kadar ağır bir şey olduğunu gerçekten duyumsayamıyorum Allah kimsenin başına vermesin gerçekten çok ama çok zor bir şey kitabın kurgu olduğunu vurguluyor yazar Yazar Notu adı altında ama yinede böyle olaylar olmuyor değil değil mi sonuçta hayatta da yoksulluk,zenginlerin o ihtişamlı hayatları altındaki gizli sırları ve elbette 3 yaşında bir çocuğun annesinden koparılması bunlar çokta fantastik şeyler sayılmaz yahu hiç mi Müge Anlı izlemiyorsunuz :) Şaka bi yana fazlada takılmayan siz böyle şeylere annemden biliyorum sonra acayip pimpirikli oluyorsunuz batsın bu dünya modunda yaşıyorsunuz.
Kitabın özetine gelicek olursak :
1933 yılında Amerika’nın Seattle şehrinde olağanın dışında olarak Mayıs ayında kar yağar. Üç yaşındaki oğlu ile huzurlu bir hayat süren Vera’nın en büyük acısı gün içinde oğlunu bırakarak işe gitmektir. Yine her sabah olduğu gibi oğlunu öperek işe gider. Fakat eve geri döndüğünde oğlu ortada yoktur. En sevdiği oyuncak ayısı da karların içindedir. Hayatını oğluna adayan kadın için bir anlamda hayat sona ermiştir.
Yıllar ileri sarar ve 80 yıl sonrasına 2013 yılına gelir. 80 yıl sonra yine Mayıs ayında kar yağar. Gazeteci olan Claire de bu olayı haber yapmak ister ve geçmişi araştırırken 80 yıl önce yaşanan kayıp olayını farkeder. Evlat kaybetme acısını bilen Claire bu olayı daha derinlemesine araştırmak ister ve olayın derinliklerine girmeye başlar. Fakat araştırması onu geçmişi ile güzleşmeye ve gizemleri ortaya çıkartmaya başlar. Vera ile kendisi aslında pek farklı değillerdir.

Notun Dibi:Resimde gördüğünüz gibi kitap okurken bir şeyler yapıp yemeğide ihmal etmiyorum verdiğim kiloları geri aldım çaktırmayın ama yürüyüşlerime başladım uzun bir aradan sonra malum yaz yaklaşıyor :) Ama kitabın yanınada pek yakıştılar mini portakallı turtalar :)

Maydanoz Time:Müzik-Baby Blue Bump

Öncelikle herkes umarım mutlu mesut bir haftasonu geçirmiştir.İzmir'de resmen kar soğuğu vardı bu yüzden yürüyüşten başka hiç bir etkinlik yapamadık malumunuz YGS'nin yaklaştığı şu günlerde hasta olmamak adına annecim beni pamuklara sarıyor adeta bu yüzden gezmeler pek olmuyor.Neyse ben kendimi bırakıp bu müzik postumuza gelecek olursak bu hafta benim favori parçam ismini cismini ilk defa duyduğum ama şarkısını ve söyleyiş tarzını çok sevdiğim Baby Blue'dan Bump.Geleceğin Nicki Minaj'ı bence.Hip-hop Pop arasında olan parça şu aralar dilime dolanmış durumda...Bakalım siz nasıl bulucaksınız?

Maydanoz Time:Kitap-Ken Grimwood Kayboluş

Uzun zaman oldu değil mi yahu kitap postu yapmayalı?Kore dizileri yeni ilgi alanım olunca kitap okumaya fırsat bulamıyordum malumunuz derslerde baya yoğunlaştı ama neredeyse 2 haftadır elimde olan kitabı nihayet bitirdim (2 haftada ne var demeyin benim en uzun sürem 1 hafta).Gelelim kitabın konusuna ve kitap hakkındaki düşüncelerime.Kendini Sil Baştan adlı yapıtıyla duyuran Ken Grimwood (Ki Sil Baştan'ı okuyamadım daha ama mutlaka okuyacağım listeme ekledim bile) Kayboloş adlı ikinci kitabıylada bir süre En Çok Satanlar Listesinde üst sıralarda yer almıştı.Nasip şimdiye okumakmış diyelim.Psikoloji ve beyinsel bilişsel deneylerin yer aldığı ( ki bunların içinde bence en iyisi Olasılıksız kitabıdır) kitapları okumayı alanım gereğide çok seviyor ve ilginç buluyorum kitap bence daha çok yazarın hayal gücüne dayansada boşlukta olan bir final ile bitiyor ki bence hiç tatmin edici bir son değil sonu berbat biten Kore dizilerini anımsatmadı değil hani.Başlangıçta gerçekten çok heyecanlı ve sürükleyiciydi şimdi ne olcak acaba derken insan ister istemez çok iyi bir final bekliyor ama hevesimiz kursağımızda kalıyor.Kitabın özetine gelicek olursak:

Elizabeth Austin,epilepsi hastası bir kız.Çocukluğu boyunca zor anlar yaşar bu hastalık nöbetleri yüzünden.Olmadık yer ve zamanlarda gelen kriz; gül kokusu ile gelir ve sonrasında kendinden geçer Elizabeth.Elizabeth genç bir kadın olduğunda,doktorunun henüz deney aşamasında olan;beyninin nöbet geçirdiği alanlarına mikro elektrot yerleştirilmesine denek olur.Artık gül kokusunu duyduğu anda nöbet geçireceğini anlayıp o noktaya frekans gönderen elindeki cihazı basarak nöbetleri durdurabiliyordur.Eşi ile birlikte normal insanlar gibi hayat sürme isteği,doktorunun yeni deneyine de deneklik yapmasına sebep olur.Beyninin diğer bölgelerine de yerleştirilen yeni elektrotlar ile büyük bir kurulun önüne denek olarak çıkar.Bu tıp kurulunun önünde daha önce hiç denenmemiş bölgelerde dahil olmak üzere her bir bölgeye verilen frekanslar sonucunda hissettiklerini anlatır.Ancak beynin özel bir bölgesine frekans verildiğinde Elizabeth başka bir hayatı izlediğini fark eder.Tıp olarak bunun açıklamasını bulamayan kurul ,Elizabeth’in bunu hayal ettiğini düşünse de sonrasında bunu açıklamanın mümkün olmadığını bildiklerinden Elizabeth'e bu konu hakkında konuşmaması karşılığı isteğini yerine getirirler. Elizabeth’in isteği; elinde beyin frekanslarını kontrol ettiği cihaza bu bölgenin frekansını da ekletmektir.Bu bölgenin de frekanslarını eklediklerinde artık kendi kendine,istediği zamanlarda o görüntüleri tekrar görmek ve anlamlandırmak adına kullanır cihazını.Öncelikle gördüğü kısa görüntülerdir.Ev, oda, dekor görüntüleri gibi.Ama zamanla merakına yenik düşerek zararlı olduğunu bilmesine rağmen süreyi arttırarak daha fazla görüntü görmeye başlar.Gördükleri ise 19.yy da Londra’da yaşamış olan Jenny Curran ve izlediği ise onun hayatıdır.Artık günlük yaşamında Elizabeth, televizyonda bir dizi, bir film izler gibi Jenny ve kocasını izlemeye başlar. Onların uyandığı saatleri takip ederek ne zaman yattıklarını ve kalktıklarını o zaman diliminde neler yaptıklarını hepsini bilir hale gelir.Zamanla bu seyredişlerinde kıskançlıklar da duymaya başlar Jenny’nin hayatına dair.Ve frekansları daha uzun tutarak Jenny’nin hislerini ve hareketlerini kontrol etmeye kadar götürür seyretme olayını.Doktorun inanmamasından dolayı artık bu görüntüleri gördüğünü kimseyle paylaşmaz. Hatta eşiyle bile.Dolayısıyla kimseden habersiz farklı bir hayat yaşamaya başlar kendi içinde. Hayatının tüm odak noktası Jenny ve kocası olmuştur artık. 
Notun Dibi:WOHA!Arkadaşım dün söylemese kitabın boşlukta bir finalle bittiğine inanacaktım ama son sayfasında çok minik bir ayrıntı varmış ve bu ayrıntı finali bambaşka kılmış aslında düşününce çok zekice bir son eğer sizde bulamazsanız hemen yorum yazın :)