Elif Şafak'ın Siyah Süt'ü...Benim tabi daha çok yolum var evlilik,annelik durumlarına ama Gelişim Psikolojisi gören insanım sonuçta.Ayrıca Elif Şafak hayranıyım bu kitabı okurkende yine bir çok ortak noktamızın oluğunu gördüm.Bu kitap bi hikaye değil, bi deneme değil,bi otobiyografi değil bence bu kitap daha çok bir günlük bir anı defteri...
Size okurken not aldığım bazı paragrafları yazmak istiyorum yüksek müsadenizle...
Yalnızlık Allah'a mahsustur diyerek her insanı evliliğe mecbur bırakmak,insanoğlunun geliştirdiği en büyük aldatmacalardan biridir.Nuh'un Gemisine çiftler halinde bindik diye tüm tolculuğu çiftler halinde yapmak zorunda değiliz.
İlla da evlilik/yuva metoforuyla konuşmak gerekiyorsa,diye bilirim ki:''edebiyat benim kocam,kitaplarımda çocuklarım.Bu durumda evleip çocuk yapmaya kalkmam ancak edebiyatı boşayarak ya da onun üstüne kuma getirmek olur.''
Peyami Safa olsaydı şuracıkta otursaydı aramızda ayak ayak üstüne atar ve derdi ki:''O kadın rahmiyle üretiyor sen ise beyninle.Doğrusu onun yoludur yanlış olan sensin.''
Kibrimle daga geçiyor kainat inceden inceye.Görmesini bilene tesadüfler ki tesadüf değildir.
Diyemiyorum ki ben de tam tersine sessizlikten rahatsız oluyorum.Ne zaman sessizliğe gömülse ortalık,çıkıveriyor içimdeki çatlak sesler birer birer.
Belki de bu sebepten pek öyle kızamıyorum arabalarının camlarını indirip,cıs tak cıs tak müzik yayını yapan görgüsüz heriflere.Magandalarda sessizlikten ölesiye korkuyorlar gibi geliyor.
Hayal şeftali yanaklı bir genç kız.Bir su perisi kadar cazibeli,bir su perisi gibi aldatıcı.Kucaklamaya kalksan kayar gider ellerinden,tutamazsın.Hakikat ise beli bükülü dişleri dökülü kamburu çıkmış bir acuze.Kolay kolay suratına bakamazsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder