Vize haftası devam ediyor ama bende kültürel faaliyetlerime ara vermeden devam ediyorum.Bütün boşluklarımda film,dizi izlemeye ve kitap okumaya çalışıyorum :D Yoksa yaşayamam ölürüm :D
Neyse efenim bugünün kitap postunda bir Türk yazarı ve onun "kadın" hikayesini ağırlıyoruz.Aslında kitabın ana konusu "yuva yıkanın yuvası olmaz".Evet post bu kadar bir daha ki postlarda görüşmek üzere :D
Şaka şaka :D Ama cidden kitabın özeti bu resmen.Ah büyüklerimiz,atalarımız o koca karılar ne de doğru söylemiş.Bir aşk hikayesini okuyoruz gibi geliyor her defasından ama aslında bunun adı aşk değil.Aldatmanın içinde olan bir şeyin adı aşk olamaz.Lütfen ona başka bir ad verin ama adına aşk demeyin ! Küçüklüğünden itibaren babasından dayak yiyen,anasından gayrı yalnız başına hayat mücadelesi veren bir kadının evli bir adama aşık (!) olma hikayesi ... Bana çok geçti mi dersiniz mırın kırın ... Maalesef öyle çok fazla geçmedi hikaye.Yazarda çokça kendini ispatlama çabası gördüm okurken.Hele de Kahraman Tazeoğlunda da görüp adeta tiksindiğim bir şeyi bu kitapta da gördüm hikayeden bağımsız olarak yazarın kendini ispatlama çabası içerisine girdiği vıcık vıcık aşk sözcükleri ... Bence bu tarz edebiyat beni biraz bayıyor.Ben seni nasıl sevdim ben seni şöyle sevdim böyle sevdim ... Herhangi bir betimleme ya da kelime oyunları,sanatsallık yok yani işin içinde ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder