Şimdi diyeceğim şeyler hem şu sıra yaşadıklarım ve hissettiklerim yüzünden hem de bu filmi izlerken düşündüklerim yüzünden.İnsan bazen kendinin farkında olamıyor cidden.Kendini eksik görebiliyor ya da bazen tam tersi olarak çok iyi görebiliyor ama sonuçta farklı şeylerle karşılaşabiliyor ve insan hep kendini sorgular bir süreçte buluyor.Filmi izleyenler bu dediklerimle filmle arasında bir bağlantı kuramayabilir belki ama bence sağır ve dilsiz bir kadının bir katil ile nasıl mücadele ettiğini,nasıl soğukkanlı kalabildiğiyle alakalı bu dediklerim.Muhteşem bir film eleştirmeni olarak (!) film hakkında ki yorumuma gelecek olursak , bence tema olarak çok farklı olmasa da (ormanda yalnız başına yaşayan bir kadın ve derdinin ne olduğunu bilmediğimiz durduk yere ortaya çıkıp insan psikolojisiyle oynayıp ona türlü işkenceler etmekten zevk alan bir psikopatın hikayesi) kadının sağır ve dilsiz olmasıyla temaya farklı bir duygu katan - çaresizlik - tek bir mekanda düşük bir bütçeyle çekilip oldukça iyi hasılat getiren bir yapım.
Dilsiz ve sağır bir kadın olan Maddie gözlerden uzak, orman içindeki ıssız bir evde tek başına yaşamaktadır fakat o gece yalnız değildir çünkü psikopat bir katil sinsice onu izlemektedir.
