Herkese merhabalar efenim,
Yaklaşık 5-6 gündür buralarda yoktum.Çünkü sağ elimde en son ki postumda da bahsettiğim üzere uyuşma ve kasılmalar vardı o yüzden ilk zamanlarda klavyede yazı yazmakta hatta kalem tutmakta dahi zorlanıyordum.Gerçi hali elim tam olarak iyileşmiş değil o yüzden bu postu yazarken de hala biraz zorlanıyorum ama ilk zamanlara göre şimdi ki hali daha iyi gibi en azından artık arşivde birikmiş olan postları biraz zor da olsa zaman da alsa yazabileceğimi düşünüyorum.
Bugün ki kitap postumuzda Kitaptansöze kitap kulübümüz ile Nisan ayında okuduğumuz "Aşık Kadınlar" kitabı var.Kitap hayatımda ilk defa gördüğüm bir üslupla yazılmış daha önce bu üslüpta yazılmış bir roman daha okuduğumu hatırlamıyorum.Feministik bir yapım olduğunu sanırım her postta illa ki belli ediyorum ama bu romanda ki feminizmi ben çok sert buldum bence yer yer iğrençleşen yerleri vardı ayrıca bazı kısımlarda okurken çok da sıkıldığımı belirtmeliyim.Bir çok kişinin okuma üslubuna sert gelecek bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Feminist şair, oyun yazarı, çevirmen ve romancı Elfriede Jelinek, kalabalık korkusu ve sosyal fobisi nedeniyle 2004 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'nü almaya bizzat gidememiş ama törende gösterilmesi için kaydedilen videoda, nota sehpasından okuduğu konuşmasında "Lisan bazen kazara bulur yolunu ama yoldan çıkmaz," demişti. Jelinek, Âşık Kadınlar'da da anlatacağı hikâyeye hizmet eden özel bir üslup kullanarak kadınlığı ve evlilik kurumunun ekonomik güvenceyle ilişkisini irdeliyor.
Alplerde bir kadın iç çamaşırı fabrikası. Mutluluk peşinde iki kadın işçi. Brigitte ile Paula. İçinde bulundukları ekonomik sınıfı terk ettikleri, eşleri ve çocuklarıyla mutlu mesut yaşadıkları bir gelecek var hayallerinde. Bu hayale ulaşmaksa fabrikadaki çalışma şartları kadar zor. İki kadın, iki ayrı yol. Bir iyi, bir de kötü örnek.
Elfriede Jelinek'ten Âşık Kadınlar, güzellik, güvence, emek, evlilik, aşk, cinsellik gibi konuların kesiştiği o yerde dolaşan ve sözünü kesinlikle sakınmayan bir roman.
"Romanları ve oyunlarındaki sesler ve karşı seslerin müzikal akışı, dile ait olağanüstü bir coşkuyla toplumsal klişelerin saçmalığını ve baskıcı kuvvetini açığa çıkarıyor." –Nobel Ödülü Akademisi
"Jelinek'i yorumlayan eleştirmenlerin olumlu ya da olumsuz uçlara çekilmesi çok ilginç; akademisyenler olumlu bakarken, gazeteciler olumsuz. Jelinek'in etrafında yarattığı güç alanı bu işte." –Tim Parks