Herkese merhabalar efenim,
Bugün yine iş yerinde oldukça hareketli bir gün olduğu için blog yazmaya fırsat bulamadım.Bugün hem KPSS yerleri açıklandı hem de Tercih Ekranı açıldı 40 adet kurum tercihinde bulanabiliyoruz ama benim puanım 75 :D Bana kalsa ben her yeri yazarım ve giderim de ama yarın bu konuda benden daha bilgili bir hocamla birlikte tercihte bulanacağım bu konuda pek umudum yok açıkçası ama korona zamanında olduğumuz için hiç belli olmaz tabi insanlar oraya buraya gitmek istemeyebilir.Bizim gibi özel sektörde çalışan insanlar artık bu tür şeylere alıştığı için bana pek koymazmış gibi geliyor Hakkari Yüksekovaya bile razı olacak hale geldim sanırım bilemiyorum :D Yanlış anlamayın işimden memnunum maaşımda çok şükür bana yetiyor tabi ama şimdilik ailemle yaşadığım için o da yarın bir gün evlenecek olsam yeter mi bilemiyorum elbette tabi özel sektöründe hiç bir zaman garantisi yok devlet kapısı gibi olmuyor elbette :(
Sipariş ettiğim kitaplarım gelene kadar biraz kardeşimin kütüphanesinden otlanacağımdan daha önce bahsetmiştim sizlere.Otlandığım yeni kitapta Jules Verne'den okuduğum ilk kitap olan "Doktor OX'un Deneyi" novellası oldu.Okuması oldukça kolay,akıcı oldukça kısa bir kitap.Verne'nin üslubu da oldukça değişik geldi bana direkt bir yazar olarak okucuya hitap etmesi aradan şahısları çıkarması çok alışık olmadığımız bir tarz ama benim hoşuma gitti diyebilirim.
Hikâyemiz, Flandre’da, hayali Quiquendone kentinde geçer. Kentin sakin, ölçülü, tutumlu ve ağırkanlı insanları yüzyıllardır hiçbir konuda aşırılığa kaçmadan, herhangi bir duygu belirtisi göstermeden, uyum içinde son derece durağan bir yaşam sürmektedir. Yöneticileri bile yaşamları boyunca inisiyatif kullanmadan, hiçbir önemli karar almadan bu dünyadan göçüp gitmektedir. Ancak Doktor Ox’un sözde kenti aydınlatma projesiyle gelişi Quiquendone’da bir şeyleri değiştirecektir. Doktorun gizli bir gündemi vardır ve bunun için kent halkını kobay olarak kullanmaktan çekinmeyecektir. Zira bilim vicdansız kişilerin elinde tehlikeli olabilir. Jules Verne ince ironisinin her satırına sindiği bu eğlenceli novellada, dünyadan kopuk yaşayan, ortaçağla bağlarını koparmamış küçük bir kentin Flaman sakinlerinin çoktan miadını doldurmuş yaşam biçimlerini hicveder. Hikâye Alman asıllı Fransız besteci Jacques Offenbach’ın Doktor Ox adlı operasına da konu olmuş, librettonun yazımına bizzat Verne de katkıda bulunmuştur.
(Tanıtım Bülteninden)
Herkese merhabalar efenim,
Filmi de olan (benim izlemediğim) ünlü bir kitaptan bahsedeceğim bugün sizlere !
Wells'in "Dünyalar Savaşı" kitabı aslında daha sonradan bir çok kitaba ve filme ilham olmuş bir yapım.Şu artık klasik olan "uzaylılar dünyaya saldırıyor" teması üzerine kurulmuş.Tabi burada "uzaylı" kısmı bir yaratık olarak ve "Marslı" adıyla geçiyor.İnsanlığın ve Marslıların savaşını anlatan ve çizimlerle desteklenen bu kitabı ben oldukça beğendim Wells'in insanı sıkmayan ve oldukça akıcı bir dili var.Yazarın diğer kitapları da kardeşimin kütüphanesinde bulunuyor kendi kitaplarım gelene kadar onları da okumayı düşünüyorum.
H. G. Wells, bilimkurgunun atası, türe adını altın harflerle yazdırmış en büyük yazarlardan. Zaman Makinesi, Görünmez Adam, Doktor Moreau’nun Adası gibi eserleri ve düşünceleriyle âdeta zamanın ötesinden gelen bir yazar olan Wells, Dünyalar Savaşı’nda istila altındaki umutsuz ve çaresiz bir gezegenin hikâyesini anlatıyor: Dünya’nın.
Gökyüzünden İngiltere’nin güneyine düşen silindirlerin yarattığı merak hemen sonra yerini korkuya bırakmıştır. Dünya, Mars’tan gelen canlıların istilası altındadır. Henüz ne olduğunu anlayamadan Marslılar tarafından katledilmeye başlayan insanlar, var güçleriyle karşılık vermeye ve direnmeye çalışırlar.
Uzaylıların kontrolü altındaki İngiltere’de adsız anlatıcının tanıklıkları, insanlığın kaygı verici ümitsizliğinin ve hayatta kalma mücadelesinin karanlık bir portresini çizer. İnsanlığın Dünya üzerindeki binlerce yıllık hükümdarlığı son mu bulacaktır, yoksa bir kurtuluş ihtimali var mıdır?
Arthur C. Clarke’ın önsözüyle, Henrique Alvim Corrêa’nın çizimleriyle...
Herkese merhabalar efenim,
Yeni ve yoğun geçicek bir haftadan merhabalar !
Bu haftayı öğrencilerime ders çalışma programı hazırlayarak,oryantasyon semineri düzenleyerek geçiricem 1 Eylül - 8 Eylül arasında da yıllık iznimin 2.kısmını kullanacağım ama gezi anlamında bir yerlere gitme planım yok maalesef ki 6 Eylül de KPSS sınavı var ona gireceğim ama bu dönem adam akıllı çalışmadım bile sırf para verdim kayıt oldum diye girip şansıma deneyeceğim yoksa bu virüs zamanında o kadar saat kapalı alanda o kadar kişiyle olmaya pek hevesli değilim o hafta evde biraz bakarım bir şeylere hayatımda ilk defa 1 hafta bir şeylere bakıp gireceğim benim içinde değişik bir tecrübe olucak.
Kitap postumuza gelicek olursak kardeşimin kütüphanesine dadanmaya devam ediyorum.Burak Aksak'ın daha önce Leyla ve Mecnun'unu okumuştum ama bu öykü kitabını daha çok sevdim ayrıca bu Küsurat Yayınlarının Burak Aksak'ın olduğunu bilmiyordum ama at kafalı adam logosundan ve KüsurAT gibi bir kelime oyunundan anlamam gerekirdi.
“Ben bu dünyanın düzenini değiştirecek olanım. Kahramanlarınızı öldürmeye geldim. Çünkü nerede bir kahraman varsa orada zulüm de vardır. Zulmü meşrulaştırma çabalarıdır tüm kahramanlık hikâyeleri. Kahramanlarınızı öldürün. Ya da bırakın bunu sizin yerinize ben yapayım. Ama öncelikle, fazla akbili olan var mı?”
Belki de hayat, bir şeylere yetişmeye çalışırken kaçırdığımız anların toplamıydı. Bir durup düşünsek yaşamın sırrına erecektik belki. Yahut kafayı sıyıracaktık kendimizi dinlemekten. Caddelerde gezinirken üzerimize üzerimize gelen insan selinde boğulmamak için saptığımız ara sokak denize çıkacaktı da, “Oh be,” diyecektik, “dünya varmış.” Hayatın kıymetini anlayacaktık iki deniz gördük diye. Sonra biz ne olduğunu idrak edemeden yol uzadıkça uzayacaktı da kendimizi bırakamayacaktık bir kenarda. Düşüncelerimiz, duygularımız, aşklarımız, ümitlerimiz ile yürüyecektik. Heyecan mı? Kim kaybetmiş ki biz bulalım heyecanı? Ümidimiz yeter bize. Hiç bilmediğimiz yerlere girecek, varlığından bile haberdar olmadığımız hayatlara dahil olacaktık. Görmezden geldiklerimizle göz göze gelecektik. Duymak istemediklerimizi bağıracaktı şehir. Karşılaştığımız durumlar bizi bazı bazı güldürürken bazı bazı içimizi titretecekti. “Ah be,” derken bulacaktık kendimizi.
İşte Burak Aksak’ın kaleme aldığı öykülerden oluşan Ben Orada Değildim Üstelik Siz de Yoktunuz’u okurken İstanbul’u bir binanın çatısından seyrediyor hissine kapılacak, birbirinden farklı karakterlerle oturup uzun uzun sohbet etmek isteyecek, daha önce kaçtığınız, görmezden geldiğiniz her şeyle yüzleşeceksiniz!
(Tanıtım Bülteninden)
Herkese merhabalar efenim,
Bugün pazar ve ben pazar pazar yine işteyim ama yoğun bir haftaya oranla bugün oldukça sakin bir gün çünkü öğrenciler yok bende o arada elimdeki kitabımı bitirmeye karar verdim.
"Normal İnsanlar" ın ilk çıktığı zamandan beri merak ettiğim bir kitap oldu Can Yayınlarından indirimli bir fiyatta görünce aldım ve okudum ama acayip hayal kırıklığına uğrattı kitap beni.bu kitabın ayrıca dizisi de var aslında kitabından çok diziyi övdü herkes ama kitaptan sonra diziyi de pek izleyesim gelmedi açıkçası.Dejenere yeni nesil aşk ilişkileri beni çok gıcık ediyor bu kitapta öyle olunca okurken acayip sinir oldum karakterlere,ilişkilere ... Ayrıca kitap atlaya atlaya gidiyor o yüzden kafam çok fazla karıştı okurken çoğu zaman dikkatimi de veremedim ve diyalog cümleleri tırnak içinde belirtilmediği için (yazar bunu bilerek yapmış çok belli ama hiç olmamış bence ) okumak da daha da zorlandım , içine alamadı beni maalesef kitap :/
Connell ve Marianne, İrlanda’nın küçük bir şehrinde yaşayan, aynı okula giden iki genç. Connell okulun en popüler ve başarılı öğrencilerindenken Marianne içedönük, sevilmeyen, hatta dışlanan bir tip. İkili bir gün sohbet etmeye başlar ve bu sohbet giderek uzar, ikisinin de hayatını değiştirecek bir ilişkiye dönüşür. Normal İnsanlar arkadaşlık, karşılıklı çekim ve aşk üzerine bir roman. Sally Rooney lise yıllarından üniversiteye uzanan bir ilişkinin kaydını tutuyor; toplumda yer edinme ve özgürleşme mücadelesi veren, birbirlerinden asla ayrı kalamayan, ancak sevmek için de çetin sınavlar vermek zorunda kalan iki gencin hikâyesiyle bir kuşağı temsil ediyor.
Herkese merhabalar efenim,
İzmir Kitap Kulübünün bu ay ki kitabı Muhtelif Evhamlar Kitabı idi.Yarın toplantımız olacaktı ama sanırım sayı yetersizliğinden dolayı olmayacak gibi duruyor bu korona girdiğinden beri kulübe benimde pek hevesim kalmadı açıkçası online toplantılar beni de pek açmıyor maalesef ama her ay okunacak olan kitapları takip edip okumaya çalışıyorum en azından.
Bu ay ki kitabımız ilk defa duyduğum bir Türk yazarın içinde öyküler bulunan bir öykü kitabıydı.Adamın öykü tarzını biraz Mahir Ünsal Eriş'e biraz da Mine Söğüt'ün karışımı gibi oldum.Biraz ürkütücülük biraz dram her hikayenin bir şekilde birbirine bağlanıyor olması gibi gibi ...
Ben bu tarz güncel yazarların öykü kitaplarını okumayı seviyorum ama bu sene özellikle yaptığım yeni bir keşif oldu benim için.
"Ne diyeyim, huzur tuhaf şey arkadaş, ancak kaybedecek bir şeyin kalmadığında gelip seni buluyor."
Ömür İklim Demir, kalbini yalnızlıkla terbiye eden insanları, birbirini ıskalayan hayatları, eskidikçe güzelleşen, güzelleştikçe insanı dibe çeken anıları koyuyor önümüze. İs bağlamış sokakları, naftalin kokan paltoları, dördüncü ayakta yatan kuponları, hizada bekleyen bıyıklı tuzlukları, intihara meyilli tahta mandalları, hikâyesi hiç bitmeyen sokak bilgelerini, mesai mesai deliren beyaz yakalıları ve günlük yaşamın lime lime ettiği bütün evhamlı ruhları anlatıyor.
Muhtelif Evhamlar Kitabı'nda, öykünün sunduğu imkânları ve incelikleri, alçakgönüllü ama yetkin bir dille birleştiriyor. Sakin sakin, tane tane sıralıyor kelimelerini ve "anlatsan şiir olacak" o anların tablosunu çiziyor.
(Tanıtım Bülteninden)
Herkese merhabalar efenim,
Bugün yine kurumda oldukça hareketli bir gün olduğu için eve gelince anca blog yazmaya zaman bulabildim.Bu arada 1 haftadır elimde süründürdüğüm kitabı da bitirmiş oldum.
"Talebe" yılın en iyi kitabı seçkilerinden biri aslında.Ayrıca 2018 Goodreads Okur Ödülü de var.Kitabı bir çok blogda da görünce elbette çok merak ettim ve indirimde yakalayınca da hemen aldım elbette.Beklediğimden çok daha farklı bir kitaptı aslında.Aşırı inançların,ailenin bir kızın hayatını nasıl etkileyebileceğini ve bir kadının isterse neler neler yapabileceğini gösteren bir "başarı hikayesi" okumuş oldum.Mormonluk diye bir mezhep olduğunu da ilk defa bu kitaptan duymuş oldum sonradan algıda seçicilik mi oldu mu bilemiyorum ama bu kelime bir çok yerde daha karşıma çıktı benim.Bizde nasıl aşırı dinci insanlar varsa bu da Hristiyanların aşırı dinci kesimlerinden ama aynı zamanda anarşik bir yapıları da olduğu için bizimkinden biraz daha farklılar.Anladığım kadarıyla mormonlar amişler gibi kendi düzenlerini kurmuşlar ve devletin her şeyine karşılar hatta hastanelerine,eğitimlerine bile.Evde eğitim alan bir kızın Cambridge'e giden hikayesi ...
Tara Westover’ın bir doğum belgesi olmadı. Okul kaydı yoktu çünkü hayatında hiçbir sınıfa ayak basmamıştı. Tıbbi dosyası yoktu çünkü babası tıp biliminden ziyade kıyamete inanıyordu.
Çocukluğunda Mormon babasının bağnazlığa, erkek kardeşinin şiddete teslim oluşunu izledi. Ve on altı yaşına geldiğinde Tara kendi kendini eğitmeye karar verdi. Bilgiye duyduğu açlık onu Idaho’nun dağlarından çok uzaklara, okyanusların ötesine, bir kıtadan diğerine, Harvard’dan Cambridge'e taşıdı. Neden sonra aklına şu soru düştü: “Acaba fazla mı uzağa gittim?”, “Eve dönmenin hâlâ bir yolu var mı?”
Çıktığı günden itibaren dünya çapında büyük övgü toplayan, pek çok yayın organı tarafından yılın kitabı seçilen ve şu ana dek 40 dile çevrilen Talebe bir kendini inşa öyküsü. Tara Westover, hiddetli bir sadakatle bağlandığı ailesinin, eğitim sayesinde yaşadığı değişimin ve ayrılık kederinin hikâyesini bizzat kendi hayat hikâyesini büyük yazarlara özgü bir içgörüyle anlatıyor. Yürek burkan ve umut saçan bir hikâye bu.
“Sarsıcı. . . Tara Westover’ın hayat hikâyesi sıra dışı ama kitabın merkezindeki sorular hepimize dair: Sevdiklerimiz için kendimizden ne kadar ödün verebiliriz? Büyüyebilmek için onlara ne kadar ihanet edebiliriz?”
- Vogue
“İlham verici.”
- Bill Gates
“Muhteşem.”
- Stephen Fry
“Olağanüstü.”
- Barack Obama
(Tanıtım Bülteninden)
Herkese merhabalar efenim, Baş rollerde Ariana Grande'nin ve Cynthia Erivo'nun olduğu ve ilhamını Oz Büyücüsü kitabından alan daha...
