Elif Şafak'ın kalemini hem çok seviyorum hem de çok özlüyorum.Okumadığım çok az romanı kaldı sanırım ya da romanlarının hepsini okudum denemelerden oluşan kitapları kaldı sanırım tam hatırlamıyorum ama yeni bir kitap çıkarınca hemen koşa koşa gidip alıyorum.Normalde başka bir yazar olsa kitabı çıkar çıkmaz almam indirime girmesini beklerim ama Elif Şafak,Ayşe Kulin,Zülfi Livaneli gibi yazarlar tam bana göre !
Türk toplumunun birer aynası bence bu yazarlar.Elbette çoğu zaman kurgu yazıyorlar ama her kurgunun içinde olduğu gibi bu kurgularda aslında oldukça gerçek.Sadece kendi hayatımızı yaşadığımız için (özellikle de iyi bir çevre,aile gibi unsurlara sahipsek ki ben öyleyim) diğer insanların hayatlarını,yaşadıklarını göremeyebiliyor hatta çoğu zamanda görmezden geliyoruz o yüzden kendi toplumumuzun insanların tanımak hem kendi kişiliğim için hem de mesleğim için oldukça önemli.
Kitap bir hayat kadının hikayesine odaklanıyor. Tekila Leyla bir gün öldürülüyor ve çöp tenekesini atılıyor.İnsan son nefesini vermeden önce tam 10 dk 38 Sn boyunca bilinçli kalıyormuş.Leyla da bu süre içinde bilinçli ve çocukluğundan öldüğü o ana kadar hayatı gözünün önünden akıp gitmeye başlıyor ve yazarımız o anları,anıları bölüm bölüm dakika dakika anlatmaya başlıyor.Son nefesini vermeden öncekileri 10 bölümde anlatırken daha sonra da Leyla öldükten sonra ki sürece Leyla'nın 5 kadim dostunun gözünden anlatmaya başlıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder