Geçen haftayla birlikte bu hafta da oldukça yoğunum iş yerinde.Vaka sayısı artarken bir yandan da mecburi olarak çalışmaya çalışıyoruz.Kimsenin hiç bir şeye tahammülü kalmadı artık resmen, bir yandan kurumdaki öğrencileri son düzlükte çalıştırmaya çalışırken bir yandan da saha çalışmaları yapıp seneye için yeni kayıtlar almaya çalışıyoruz.Bu yaz tatil yapabilecek miyim inanın çok merak ediyorum sanırım geçirdiğim en kötü yaz olucak.En azından çok şükür ki bol bol kitap okuyabiliyorum.Bu yıl daha önce okuyamadığım kadar çok kitap okumaya başladım.
Bu kitaplardan biri de yine sınav zamanı çocuklara gözetmenlik yaparken yanıma aldığım bir Sait Faik öykü kitabı bu da diğer kitaplarıyla aynı tatta ve içinde birbirinden farklı bir çok öyküden oluşuyor.
"İşte karşı karşıyasın. Haydi bakalım. Söyle söyleyeceğini. De diyeceğini. Dinler de. Tatlı tatlı dinler de. Sevgiden söz aç. Ne çıkar; o seni anlarsa değil, sen onu anlarsan bir şeyler olacak.
(...)
Birdenbire bulunduğumuz odanın kapısı açılıverdi. İçeriye rüzgâr girdi. Soğukla beraber yapraklarını dökmüş bir ağaç girdi. Ağacın arkasından duman, dumanın arkasından bir kuş, kuşun arkasından bir bulut girdi."
"Yılan Uykusu" adlı öyküden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder