Karanatinanın 21.günündeyiz.Çalışmaktan izleyemediğim ne varsa bu fırsat izlemeye çalışıyorum.Dram filmlerini biliyorsunuz ki hiç sevmem o yüzden bu film çıktığından beri zilyon kişi bana önerse bile izlememek için direnmiştim çünkü ağlayacağımı çok iyi biliyorum ve boş yere başım ağrayacak,gözlerim şişecek hiç benlik değildi tabi çalışıyorken.Şimdi tüm gün evde olduğum için ağlasam ne gözlerim şişse ne evde kal kal ben bile kurudum resmen ki ben evde kalmaya en alışık insanlardanımdır :)
Bu filmin daha önce Kore versiyonunu görmüş izlemek istemiştim ama ona da kısmet olmamıştı şimdi yerli versiyonunu Netflix alınca artık izlemenin zamanıdır dedim izledim ve tabi ki filmin daha ilk sahnelerinden itibaren ağlamaya başladım sonuna kadar artık ağlamaktan nefes alamaz hale gelinceye kadar ağladım ama bir yandan da rahatladım erkek arkadaşımdan ayrıldığımdan beridir ağlamıyordum iyi geldi içim temizlenmiş oldu :D
7. Koğuştaki Mucize, 7 yaşındaki kızı ile aynı zeka yaşına sahip bir babanın adalet arayışını konu ediyor. 1983 yılında bir Ege kasabasında küçük bir kız ölür. Ölen küçük kız sıkıyönetim komutanının kızıdır ve onun ölümünün sorumlusu olarak babaannesi ile yaşayan ve 7 yaşında bir kızı olan Memo görülür. Memo, her ne kadar suçsuz olduğunu anlatsa da kimse ona inanmaz. İdam cezasına çarptırılan Memo'nun yakınları adaletin sağlanması için uğraşırken, Memo ve kızı Ova'nın tek istediği birbirlerine kavuşabilmektir. Memo, bir mucize gerçekleşip idam cezasından kurtulabilecek midir?
Ağlayarak izlediğim bir film oldu yeni izledim bende 1-2 hafta oluyor.
YanıtlaSilYakın zaman da izlediğim ,ağladığım fark edilmesin diye şekilden şekile girdiğim,koltuğumun altına aldığım yastığa hunharca eziyet ettiğim film.Hayır, bu denli olacağını bilseydim ,yalnız izler hönkür hönkür ağlardım.
YanıtlaSilAynen iyi ki sinema da falan izlemeye kalkmamışım ağlamaktan gözümün önünü görüp evime gidemezdim :D
Sil